Bergen, kliffen, rotsen en water
Blijf op de hoogte en volg Vincent
27 Oktober 2012 | Venezuela, Puerto La Cruz
Hallo allemaal :).
Vrijdag zijn we wezen stappen in Lecheria, of had ik dat al verteld (?). Anyway, ik wist niet dat dat in Venezuela zo goed kon. Puerto Del Cruz, bestaat uit twee delen: Lecheria, en Puerto, van deze twee is Lecheria het veiligere en het rijkere deel. De club waar we heen gingen, was grotendeels buiten, met zes bars, en drie dansvloeren. Super gave tent, dat had ik echt niet verwacht. Je merkt wel meteen dat je in het rijkere deel bent. Een biertje kost daar 40 bees, terwijl het bij de supermarkt in playa om de hoek 4 bees kost.
Gister zijn we teruggekomen uit Caripe.
Maandag vertrokken we, en na zo een vier uur rijden met de twee jeeps waren we er. De benzineprijzen blijken dus echt bizar hier. Voor 50 liter benzine, betaal je hier 45 Bees, wat omgerekend volgens de ´legale´ rate ongeveer tien euro is! Bizar toch? Dat terwijl 1,5 liter water, 20 bees (= bijna 4 euro) kost!
We kampeerden voor El Cuave Del Guácharo (De grot van de Guácharo), waar we onze tentjes opzetten. Het was daar allemaal lekker primitief, we hadden wel een normaal toilet, maar konden ons douchen onder de waterval die op zon 15 minuten afstand lopen lag. Het water is zo een 14 graden, waardoor het net wat kouder is dan in de lodge.
Op dinsdag gingen we op hike, alweer. En we gingen ook alweer, naar een waterval. Ik heb er al aardig wat gezien, maar elke is verschillend, en elke is weer mooi, fris, koud, en gaaf. Deze lag op zon anderhalf uur afstand lopen, door de jungle. Dat betekent: ruig terrein, en uitkijken dat je niet van het paadje valt, want dan val je een pittig stuk. Ik beging meteen al mijn eerste fout in de jungle toen we even moesten wachten op de rest: ik keek niet waar ik stond.
Voor ik het wist, begon mijn voet te steken, en was mijn schoen niet meer te zien. Je zag alleen maar mieren. Ja ja, deze jongen stond in een mierennest. Vrij naar.
Nadat ik mezelf bevrijd had uit deze val, waren we na een half uur bij de waterval. Ook deze was weer prachtig, en zon 90 meter hoog. Nadat we hier gezwommen hadden, liepen we weer terug, en gingen we in de middag naar Caripe, om aardbeien met slagroom te halen. Dat blijkt nogal een hit hier. Alle winkels verkopen het.
Woensdag was de chill-dag, als uirrust-dag voor de extreme klimtocht van donderdag, we gingen de grot in, die heel bijzonder blijkt te zijn, vanwege een speciaal soort vogel, de Guácharo, die snachts naar buiten komt. Dat is ook de reden dat er elke avond toeristen voor de grot zitten, om op de Guácharo te wachten. Uiteraard hebben ook wij dit gedaan, maar in het donker is er niets te zien, maar alleen het geschreeuw te horen van de vogel.
De lokale markt, was het volgende punt waar we heen gingen, om de nodige Empanadas, Fresas con Crema, y Pan Caliente, te eten. Als je dingen koopt op een lokale markt in Venezuela zijn dingen niet duur, maar echt goedkoop.
De volgende dag, donderdag, gingen we Cierro Negro beklimmen. Cierro Negro is de hoogste berg rond Caripe, die van top tot teen 2.2 kilometer lang is. Volgens mij ben ik omhoog gevlogen, het was super vet.
Sommige stukken waren wel riskant, omdat je langs een afgrond van 600 meter hoog loopt. Maar we zijn niemand kwijt geraakt. De top halen was wel echt iets vets, iedereen was blij omdat ze het gehaald hadden. Het is niet zo maar een stukje lopen, het is echt klimmen, waar ik wel van houd. Naar beneden gaan is een stuk vervelender, maar hoort er helaas wel bij....
Na een verdiend bezoek in de middag aan de lokale licorería gingen we naar een barbecue restaurant, waar helaas iedereen nogal misselijk van werd....
Vrijdag stond weer in het teken van klimmen, maar dit keer rots klimmen. Het is te vergelijken met indoor klimmen, maar dan op een natuurlijke klif, waar gaten in zitten, die door de natuur zijn ontstaan, er is dus niets gemaakt of gecreeerd door mensen.
Maar dat is zoooooo zwaar. Gewoon klimmen gaat me goed af, maar rotsklimmen, dat was echt ontzettend pittig, en ik kan niet ontkennen dat ik blij was toen ik de top bereikte, en uitgeput naar beneden getakeld werd.
Toen met de auto terug, en nu woon ik weer in Playa, waar ik mijn eigen favoriete hangmatje weer in kan kruipen. Die heb ik wel even heilig verklaard na een week kamperen.
Deze week lekker chillen, en vrijdag voor 8-dagen naar de delta van de Orinocco rivier, om een week te kayakken.
Het is te gek hier!
Kusjes!
Vrijdag zijn we wezen stappen in Lecheria, of had ik dat al verteld (?). Anyway, ik wist niet dat dat in Venezuela zo goed kon. Puerto Del Cruz, bestaat uit twee delen: Lecheria, en Puerto, van deze twee is Lecheria het veiligere en het rijkere deel. De club waar we heen gingen, was grotendeels buiten, met zes bars, en drie dansvloeren. Super gave tent, dat had ik echt niet verwacht. Je merkt wel meteen dat je in het rijkere deel bent. Een biertje kost daar 40 bees, terwijl het bij de supermarkt in playa om de hoek 4 bees kost.
Gister zijn we teruggekomen uit Caripe.
Maandag vertrokken we, en na zo een vier uur rijden met de twee jeeps waren we er. De benzineprijzen blijken dus echt bizar hier. Voor 50 liter benzine, betaal je hier 45 Bees, wat omgerekend volgens de ´legale´ rate ongeveer tien euro is! Bizar toch? Dat terwijl 1,5 liter water, 20 bees (= bijna 4 euro) kost!
We kampeerden voor El Cuave Del Guácharo (De grot van de Guácharo), waar we onze tentjes opzetten. Het was daar allemaal lekker primitief, we hadden wel een normaal toilet, maar konden ons douchen onder de waterval die op zon 15 minuten afstand lopen lag. Het water is zo een 14 graden, waardoor het net wat kouder is dan in de lodge.
Op dinsdag gingen we op hike, alweer. En we gingen ook alweer, naar een waterval. Ik heb er al aardig wat gezien, maar elke is verschillend, en elke is weer mooi, fris, koud, en gaaf. Deze lag op zon anderhalf uur afstand lopen, door de jungle. Dat betekent: ruig terrein, en uitkijken dat je niet van het paadje valt, want dan val je een pittig stuk. Ik beging meteen al mijn eerste fout in de jungle toen we even moesten wachten op de rest: ik keek niet waar ik stond.
Voor ik het wist, begon mijn voet te steken, en was mijn schoen niet meer te zien. Je zag alleen maar mieren. Ja ja, deze jongen stond in een mierennest. Vrij naar.
Nadat ik mezelf bevrijd had uit deze val, waren we na een half uur bij de waterval. Ook deze was weer prachtig, en zon 90 meter hoog. Nadat we hier gezwommen hadden, liepen we weer terug, en gingen we in de middag naar Caripe, om aardbeien met slagroom te halen. Dat blijkt nogal een hit hier. Alle winkels verkopen het.
Woensdag was de chill-dag, als uirrust-dag voor de extreme klimtocht van donderdag, we gingen de grot in, die heel bijzonder blijkt te zijn, vanwege een speciaal soort vogel, de Guácharo, die snachts naar buiten komt. Dat is ook de reden dat er elke avond toeristen voor de grot zitten, om op de Guácharo te wachten. Uiteraard hebben ook wij dit gedaan, maar in het donker is er niets te zien, maar alleen het geschreeuw te horen van de vogel.
De lokale markt, was het volgende punt waar we heen gingen, om de nodige Empanadas, Fresas con Crema, y Pan Caliente, te eten. Als je dingen koopt op een lokale markt in Venezuela zijn dingen niet duur, maar echt goedkoop.
De volgende dag, donderdag, gingen we Cierro Negro beklimmen. Cierro Negro is de hoogste berg rond Caripe, die van top tot teen 2.2 kilometer lang is. Volgens mij ben ik omhoog gevlogen, het was super vet.
Sommige stukken waren wel riskant, omdat je langs een afgrond van 600 meter hoog loopt. Maar we zijn niemand kwijt geraakt. De top halen was wel echt iets vets, iedereen was blij omdat ze het gehaald hadden. Het is niet zo maar een stukje lopen, het is echt klimmen, waar ik wel van houd. Naar beneden gaan is een stuk vervelender, maar hoort er helaas wel bij....
Na een verdiend bezoek in de middag aan de lokale licorería gingen we naar een barbecue restaurant, waar helaas iedereen nogal misselijk van werd....
Vrijdag stond weer in het teken van klimmen, maar dit keer rots klimmen. Het is te vergelijken met indoor klimmen, maar dan op een natuurlijke klif, waar gaten in zitten, die door de natuur zijn ontstaan, er is dus niets gemaakt of gecreeerd door mensen.
Maar dat is zoooooo zwaar. Gewoon klimmen gaat me goed af, maar rotsklimmen, dat was echt ontzettend pittig, en ik kan niet ontkennen dat ik blij was toen ik de top bereikte, en uitgeput naar beneden getakeld werd.
Toen met de auto terug, en nu woon ik weer in Playa, waar ik mijn eigen favoriete hangmatje weer in kan kruipen. Die heb ik wel even heilig verklaard na een week kamperen.
Deze week lekker chillen, en vrijdag voor 8-dagen naar de delta van de Orinocco rivier, om een week te kayakken.
Het is te gek hier!
Kusjes!
-
27 Oktober 2012 - 20:14
Marije:
Heeey Vin!
Vandaag even een berichtje via een normale computer. Pims mobiel raak ik niet meer aan...
Superleuk om weer even wat te lezen en ben blij te zien dat je het leuk hebt!
Je moet wel echt heeeeeeel veel foto's maken, als je je camera binnen hebt. Ik vind het echt zo bizar dat jij in zo een andere wereld leeft. "Rotsklimmen, Watervallen, rivieren, jeeps, hangmatten" Het lijkt voor jouw allemaal normaal. Voor mij dus echt niet te begrijpen haha.
En dat warme weer dan! Ik blijf hier maar volhouden dat ik de kou ook wel lekker vind na VA, maar het wordt nu toch wel heel erg haha. Kan je niet een beetje opsturen?!
Anywaysss flo is hier nu en dan gaan wij lekker "beerpongen", het meest exotische in ons leven :)
XXX (ook van flo!) -
28 Oktober 2012 - 04:27
Danique:
Heee Vin!!
Wauw, klinkt echt super allemaal!
Je bent lekker actief bezig!
Erg leuk om te lezen, blij dat je het naar je zin hebt!
Groetjes! -
28 Oktober 2012 - 10:39
Saskia:
Heey Vince!
Jij leeft daar gewoon in een maandelange vakantie! Alleeb maar leuke dingen doen, jeetje wat ben.ik jaloers! Begrijpelijk dat.je het daar zo naar je zin hebt, jeetje zeg.
Hoop voor je dat het alleen nog maar leuker wordt! :) xxx -
28 Oktober 2012 - 15:11
Pa En Moema:
Lieve Vincent,
Geweldige verhalen en je bent ook zo sportief ineens. Komt hardlopen ook nog op je programma voor?
Erg fijn dat je het naar je zin hebt. Straks 8 dagen kayakken dat is behoorlijk intensief. En dan waarschijnlijk geen hangmat. We zijn benieuwd hoe dat verder gaat.
Maar eerst vrijdag nog je vrijwilligerswerk. We kijken weer uit naar je berichten via telefoon of email of website.
Veel liefs,
Pa en Moema -
29 Oktober 2012 - 19:52
Opa En Oma:
Dag Vincent
Wat geniet je jongen en vooral wat zie je veel en doe je veel leuke dingen.Nu lekker rusten en dan geen gekke dingen doen met die kayak hoor.Hoewel je nu wel ervaring hebt opgedaan.veel plezier en liefs.
Opa en Oma -
31 Oktober 2012 - 21:49
Els En Frank:
Hi Vince, wat een geweldigen verhalen schrijf je over je leventje daar in Venezuela. Wat maak je een hoop mee en wat leuk om te lezen dat je zo geniet. Je maakt heel wat mee! Het lijkt me fantastisch om die enorme watervallen te zien en dan ook jezelf daar nog onder te wassen. Heerlijk!
Geniet lekker, liefs
Frank en Els -
02 November 2012 - 09:59
Joran:
Yo Vin,
Klinkt goed allemaal man! Best wel jaloers moet ik zeggen. Veel plezier met kayakken en andere vette dingen die je nog gaat doen!
Take care, en vooral: have fun!
Later,
Joran -
06 November 2012 - 10:35
Mieke:
Wow, Vinc, wat een prachtig verhaal weer.
Je maakt wel hele bijzondere mooie dingen mee.
Ik kijk uit naar je volgende verhaal.
liefs
Mieke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
